Turnuvalar boyunca, bu takım sadece maçlarını değil, aynı zamanda milli renklerini de yükseltti. Her maç, hem sporcuların hem de taraftarların büyük bir motivasyon kaynağı olmuştur. Mücadeleleri, hem teknik hem de moral açısından örnek sayılabilir. Diego Maradona and Karl-Heinz Rummenigge prior to the 1986 World Cup final between Argentina and West Germany Argentina has played Germany in seven FIFA World Cup matches including three World Cup finals. In 1986 Argentina won 3–2, but in 1990 and 2014 it was the Germans who were the victors by a 1–0 scoreline both times. In 1958 they met for the first time in the group stage, where Argentina suffered a 1–3 loss to defending champions West Germany.[80] In 1966 both again faced each other in the group stage which ended in a scoreless draw.[81] In 2006, they met in the quarter-finals; Argentina lost on penalties after a 1–1 draw, which was followed by a brawl on the pitch involving several players.[82][83] They met again at the same stage in 2010, this time ending with a 4–0 victory for Germany. Arjantin'de futbol, sadece bir spor dalı değil, ulusal bir kimlik ve kültürel bir kurumdur. Toplumun her kesimini derinden etkileyen bu tutku, günlük yaşamın her anına sinmiştir. Sokaklardan stadyumlara, kahvelerden evlere kadar futbol, Arjantinlilerin hayatının merkezinde yer alır. Millî takımın başarısı, ulusal bir gurur ve sevinç kaynağı olurken, yenilgiler ise derin bir üzüntüye yol açar. Bu duygu yoğunluğu, nesiller boyu süren bir geleneğin parçasıdır ve Arjantin kültürünün ayrılmaz bir öğesidir. Öte yandan, takımın performansının düşük olduğu dönemlerde, ekonomik etkilerin de olumsuz yönde değişebileceği göz önünde bulundurulmalıdır. Bu durumlarda, ulusal moralin düşmesi ve turizm gelirlerinin azalması beklenebilir. Bu nedenle, Arjantin takımının sürekli mücadele gücünü koruyarak, ekonomik etkilerini olumlu yönde etkilemek çok önemlidir.
